Łukasz Orbitowski był gościem MBP w Jaśle

W czwartek (2 grudnia) gościem Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jaśle był Łukasz Orbitowski, pisarz, publicysta, dziennikarz, nominowany do Nagrody Literackiej "Nike", laureat Paszportu "Polityki".

Łukasz Orbitowski uprawia różne gatunki literackie, począwszy od kryminałów, powieści obyczajowych, podróżniczych, poprzez bajki dla dzieci, felietony, po widowisko historyczno-fantastyczne.
Kiedy prowadził program "Dezerterzy" w TVP Kultura, zapraszał interesujących gości. Wielu z nich wspomina bardzo serdecznie. Należał do nich Józef Wilkoń, światowej sławy artysta i ilustrator, który uświadomił mu, że zwierzęta mają ludzkie twarze.

Wrażliwość na obraz i słowo zostało uwarunkowane środowiskiem w jakim się wychował. Jego ojciec Janusz Orbitowski był znakomitym malarzem i grafikiem, profesorem krakowskiej ASP:
Moje szczenięce lata pachniały terpentyną i farbą - przyznał.

Ich współpraca zaowocowała stworzeniem pięknych ilustracji do książki "Prezes i Kreska". To od ojca nauczył się etosu pracy i rozumienia, że "mniej znaczy więcej", a świadomego ojcostwa, dopiero wówczas, kiedy sam założył rodzinę.

Oprócz Orbitowskiego w zbiorze opowiadań "Ojciec" znaleźli się młodzi pisarze, wśród nich: Jakub Małecki, Ziemowit Szczerek, Wit Szostak, którzy podjęli próbę pokazania skomplikowanych relacji między ojcem a synem. W opowiadaniu Orbitowskiego "Tygrys" bohater, już jako dojrzały człowiek, zajmuje się snuciem opowieści o himalaistycznych wyczynach i przygodach swojego zmarłego ojca, którego pasja była przekleństwem jego dzieciństwa. Konkluduje, że sam się do niego upodobnił.

Ojciec z mojego opowiadania uczy swojego syna kodeksu rycerskiego - uzupełnił pisarz.

Najnowsza książka "Kult" opowiada o cudzie w Oławie:
Chciałem nawiązać do religijności i pokazać jej charyzmatyczny koloryt. Wyszło jednak, że napisałem powieść o miłości braterskiej, miłości do żony i rozpadzie rodziny.

Już z pierwszych stron dowiadujemy się kim był Henryk Hausner, który doświadczył objawienia i otrzymał dar uzdrawiania. Jednak to nie on jest pierwszoplanowym bohaterem, lecz jego brat Zdzisław, który posługuje się językiem rubasznym, soczystym, pełnym humoru i dobrotliwej ironii. W powieści jest cała galeria intersujących postaci, a jej przekaz ma wymiar uniwersalny.