Anoreksja – choroba krzyku. Spotkanie z Katarzyną Zachacz w jasielskiej bibliotece

To debiut pisarski młodej kobiety, dla której zapis poszczególnych etapów choroby, z którą się zmagała był formą terapii. Łatwość pisania i zręczne pióro dostrzegła pracująca z nią dietetyczka holistyczna Aneta Podolska-Kamińska, namawiając do wydania publikacji.

Początków anoreksji Katarzyna Zachacz upatruje nie tyle w wykonywanym zawodzie stewardesy, który stawia wysokie standardy wyglądu, wagi i nierealnej perfekcji, ale przede wszystkim w nieprzepracowanych traumach, które często drzemią w podświadomości. To bardzo osobiste studium przypadku choroby – jej przebiegu i finału, ubrane w formę poradnika, jednak napisane w sposób nieprzytłaczający czytelnika.

- Osoby chore są często atrakcyjne i nikt by nie pomyślał, że przeżywają dramat.(…) Zaburzania odżywiania można długo maskować. Mnie się też udawało, dopóki ciało nie zaczęło krzyczeć – mówiła na wstępie.

Ma poczucie misji, aby mówić o chorobie i sposobach wyjścia z niej, ale i nieodpartą chęć rozprawienia się z mitami, które narosły wokół anoreksji, jak chociażby krzywdząca opinia, że jest to fanaberia. Dzieląc się bardzo osobistymi doświadczeniami - wie, że może narazić się na krytykę czy brak zrozumienia ze strony społeczeństwa.

Mocno podkreśliła, że wskazówki i rady jakich udziela są jedynie jej subiektywną podpowiedzią jak walczyć z chorobą. - Żeby zawrócić, trzeba sobie uświadomić, że jest się na złej drodze – mówiła z przekonaniem.

Niezwykle ważny, jej zdaniem, jest kontakt ze specjalistą i holistyczne spojrzenie na pacjenta. Ponadto różnego rodzaju terapie jak - joga, medytacja, kontakt z przyrodą, które pomagają usłyszeć siebie. - Anoreksja to choroba duszy, bo nie jesteśmy w zgodzie z nią – dodała.

Autorka kładzie nacisk na emocje, jakie towarzyszą chorobie począwszy od złości, smutku, rozpaczy, po poczucie osamotnienia i bezradności. - Choroba nauczyła mnie mówienia o emocjach, bo przecież nie ma złych emocji. Emocja to informacja, która chce mi coś przekazać – powiedziała.

Zmiana filozofii w podejściu do życia, jego różnorodności i własnego ciała, to klucz do akceptacji zmieniającej się ciągle fizyczności.

Literatura i kino niezbyt często podejmują temat anoreksji. A filmy, które nakręcono, i które autorka niezwykle ceni „Body ciało” M. Szumowskiej, „Aż do kości” M. Noxon, sprawiły że Katarzyna Zachacz chce swoją książką zabrać głos w otwartym dyskursie.

Katarzyna Zachacz pochodzi z Podkarpacia, jest stewardesą, absolwentką europeistyki (UE Kraków). Pasjonuje się podróżami, psychologią, jogą i rozwojem wewnętrznym. Książkę „Z anoreksją na pokładzie. Wyznanie stewardesy” można wypożyczyć w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle.