Wystawa "Relacje" w Jasielskim Domu Kultury
Wystawa "Relacje" w Jasielskim Domu Kultury można zobaczyć w dniach od 13 maja do 18 czerwca 2022 roku.
Ojciec i syn, rzeźbiarz i malarz, mimo różnych form wypowiedzi artystycznej, budują dialog i poprzez sztukę, konfrontują wizje swoich światów.
– Twórczość rzeźbiarska Piotra Worońca (seniora – przyp. red.) to rodzaj niekończącego się poematu o człowieku (…) Świat jego postaci jest otwarty, ahoryznotalny, mieszczący w sobie archetypy ludzkiej natury, psychiki, a także dramatyzm średniowiecznych inscenizacji, mądrość i anegdotyzm, ludowych opowieści o zmaganiach z losem, czy wreszcie rodzaj swoistej poetyczności, która wydobywa z nas, widzów, co ukryte, co często zapomniane, zepchnięte w przestrzeń nieobecności – czytamy w recenzji Marleny Makiel-Hędrzak.
Zaś twórczość juniora, to –w jej oczach – oszczędny na pozór język linii form i barw, poddanych swoistej dyscyplinie i selekcji. –Motywy Worońca są obiektywizowane za pomocą geometrii i koloru, wycinek rzeczywistości staje się jej konceptualnym zapisem: prosta gra linii, wzorów, dźwięk lub cisza barwy uniwersalizują przekaz tworząc spójną narratywną całość.
Wystawa prac Worońców, mimo różnych dziedzin, odmiennego warsztatu i sposobu konstruowania twórczej wypowiedzi, stanowi rodzaj zwierciadła, w którym przeglądają się sobie światy odrębne, a jednocześnie wspólne.
Ojciec i syn, rzeźbiarz i malarz, mimo różnych form wypowiedzi artystycznej, budują dialog i poprzez sztukę, konfrontują wizje swoich światów.
– Twórczość rzeźbiarska Piotra Worońca (seniora – przyp. red.) to rodzaj niekończącego się poematu o człowieku (…) Świat jego postaci jest otwarty, ahoryznotalny, mieszczący w sobie archetypy ludzkiej natury, psychiki, a także dramatyzm średniowiecznych inscenizacji, mądrość i anegdotyzm, ludowych opowieści o zmaganiach z losem, czy wreszcie rodzaj swoistej poetyczności, która wydobywa z nas, widzów, co ukryte, co często zapomniane, zepchnięte w przestrzeń nieobecności – czytamy w recenzji Marleny Makiel-Hędrzak.
Zaś twórczość juniora, to –w jej oczach – oszczędny na pozór język linii form i barw, poddanych swoistej dyscyplinie i selekcji. –Motywy Worońca są obiektywizowane za pomocą geometrii i koloru, wycinek rzeczywistości staje się jej konceptualnym zapisem: prosta gra linii, wzorów, dźwięk lub cisza barwy uniwersalizują przekaz tworząc spójną narratywną całość.
Wystawa prac Worońców, mimo różnych dziedzin, odmiennego warsztatu i sposobu konstruowania twórczej wypowiedzi, stanowi rodzaj zwierciadła, w którym przeglądają się sobie światy odrębne, a jednocześnie wspólne.
